مصاحبه دکتر محسن هاشمی (ریاست شورای شهر تهران)
مصاحبه اختصاصی با مهندس محسن هاشمی رفسنجانی
ریاست شورای اسلامی شهر تهران:
آیا زمان آن نرسیده که شورای شهر جهت نظارت بیشتر برعملکرد شهرداری در انتصابات وارد عمل شود و به مدیران مناطق شهرداری نیز مانند وزرا رای اعتماد بگیرند؟
براساس قوانین فعلی شورای شهر حق دخالت در انتصابات را ندارد و نمی تواند به شهردار و مدیران شهری در مورد انجام انتصابات امر ونهی کند و این سازو کار متفاوت با رابطه دولت ومجلس شورای اسلامی است که وزرا از مجلس رای اعتماد بگیرند و مورد سئوال واستیضاح واقع شوند، البته اگر قانون اصلاح شود واین اتفاق در مورد رابطه شورا وشهرداری نیز بیافتد مزایا ومعایبی دارد از یکسو امکان نظارت شورا بر انتصابات افزایش می یابد و از سوی دیگر امکان دخالت در امور اجرایی وسفارشات و امتیاز دادنها هم شدت می گیرد، به نظر می رسد بجای مکانیزیمی مانند رای اعتماد ، شورا می تواند نظام شایسته سالاری را جهت جذب وانتصابات مدیران شهری، تدوین وتصویب کند و شهرداری را ملزم به رعایت این فرایند در انتصابات کند وبرای بررسی تخلف از این نظام هم فرایندی را پیش بینی کند که هم نظارت انجام شود وهم دخالت صورت نگیرد.
برنامه های شما جهت استاندارد سازی معابر و اماکن عمومی چیست؟
موضوع استاندارد سازی معابر واماکن بحث گسترده و درازمدتی است، استاندارد سازی بایست هم در ساخت صورت گیرد یعنی ساختمان، مقاومت استانداردی دربرابر زلزله داشته باشد ، تجهیزات وتاسیسات استاندارد برای آمد وشد ، بهداشت و رفاهیات در ساختمان متناسب با کاربری آن پیش بینی شده باشد و هم در بهره برداری استاندارد سازی صورت گیرد یعنی جهت استفاده معلولین، بانوان و نیازمندی های خاص متناسب با شرایط ساختمان بهره برداری انجام شود، در معابر نیز به همین شکل است، یکی از برنامه های شهردار جدید تهران جناب آقای افشانی، شناسنامه دار کردن واستاندارد سازی ساختمان ها ومعابر می باشد.
برنامه شورا برای بازگرداندن نمادهای هویتی شهر تهران مانند دروازه ها، خانه باغ ها، یخچال ها، محله و … چیست؟
واقعیت این است که تخریب بسیار آسانتر از ساختن است و در دهه های اخیر شاهد بودیم بسیاری از نمادهای هویتی تهران نظیر کوچه باغها، دروازه ها و کریدورهای انسانی تضعیف وتخریب شده و نمادهای مدرن یعنی برج ها ومجتمع های تجاری جای آن را گرفته است که سازمان زیباسازی برای بازیافت المان های هویتی تهران دست به اقداماتی نظیر بازسازی نمای ساختمانهای سنتی در معابر زده است، البته در این میان پروژه سنگفرش کردن برخی معابر ناموفق بوده وبا نارضایتی مردم و کسبه همراه شده است، اینگونه اقدامات قبل ازاجرا مطالعات جامع و دقیقی را نیاز دارد که معمول بدلیل شتاب و عجله ای که در فعالیت اجرایی وجود دارد ، بخوبی انجام نمی شود.
برای توسعه حمل ونقل عمومی چه برنامه ای را در دستور کار دارید؟
در حال حاضر سیستم حمل ونقل عمومی تهران متکی به اتوبوس و مترو می باشد در حالیکه بصورت استاندارد سیستم حمل ونقل عمومی در کلانشهرها باید براساس شاهراه های حمل و نقل و خطوط اصلی با استفاده از سیستم حمل ونقل ریلی انبوه بر یعنی مترو، مسیرهای فرعی توسط اتوبوس و مویرگها توسط تاکسی و ون به سیستم حمل ونقل وصل شوند.
در حال حاضر زیرساخت شبکه مترو در تهران با احتساب خطوط ۶ و۷، حدود ۳۰۰ کیلومتر است که زیرساخت مناسبی است و اگر بصورت کامل تجهیز گردد امکان افزایش ظرفیت مترو از دو میلیون نفر به هفت میلیون نفر وجود دارد.
در حوزه گردشگری در تهران، آیا توسعه چشمگیری رخ خواهد داد؟
توسعه گردشگری در کشور از جمله تهران با دو چالش مواجه است، کمبود زیرساختها و نقص فرایندها، زیرساختها به کلیه امکانات فیزیکی اطلاق می شود از امکانات اقامتی نظیر هتل ومهمان پذیرها تا امکانات حمل ونقل و سایتهای گردشگری که طبیعی است توسعه زیرساختها امری زمان بر و نیازمند سرمایه گذاری است، اما چالش دوم نقص فرایندهاست که بدون نیاز به هزینه وزمان طولانی قابل بهبود می باشد، بطور نمونه امکانات رزروینگ واتصال ما به سیستم بانکی و تورهای بین المللی و حتی داخلی با مشکل مواجه است و بخاطر فرایندهای نامناسب هزینه تمام شده گردشگری در ایران نسبت به سایر کشورهای منطقه بالاست، حتی بخشی از تقاضای گردشگری داخلی به همین دلیل جذب تورهای خارجی می شود، در حالیکه ما می توانیم با برخی اقدامات فرایندها را اصلاح کنیم، بطور نمونه بخشی از موضوع ظرفیت خالی هتل ها وسایتهای اقامتی بدلیل رویه هایی است که احراز نسبت را برای گردشگران در اقامت ضروری می دانند وموجب می شود بخش قابل توجهی از گردشگران جذب بازار خانه – توریست شوند که هیچگونه نظارتی برآن وجود ندارد در حالیکه اگر ما در فرایند احراز هویت را جایگزین احراز نسبت کنیم بخش قابل توجهی از بازار گردشگری داخلی که سهم مهمی در اقتصاد ملی دارد تقویت می شود.
از نظر جنابعالی، ساختار فعلی انتخاب شورا و شهردار چگونه است؟ آیا با انتخاب مستقیم شهردار توسط شهروندان موافقید؟
بطور کلی هر اقدامی که به مشارکت جدی تر ونزدیکتر شهروندان در اداره جامعه بیانجامد ، تقویت مردمسالاری است البته باید جوانب مختلف اجرایی آن دیده شود، در حال حاضر مهمترین اختیار شورای شهر، انتخاب شهردار است و اگر شهردار توسط مردم انتخاب شود باید جایگاه شورا روشن گردد تا چالش شورا – شهردار که هر کدام خود را منتخب مردم می دانند شکل نگیرد.
انتظار شورا از مجلس شورای اسلامی جهت فراهم کردن بستر قانونی مدیریت یکپارچه شهری چیست؟
در قانون ۲۴ حوزه تصدی به مدیریت شهری واگذار شده است که تاکنون حدود نیمی از آن تفویض شده و مجلس شورای اسلامی می تواند با تصویب قوانین لازم ، تفویض اموری تصدی گری دولت و خدمت رسانی به شهروندان مانند سلامت، انرژري، آموزش و … بار دولت را سبک کرده ، مشارکت مردم را در اداره جامعه افزایش دهد.
شایبه سیاسی شدن شهرداری جهت رسیدن به قدرت مانند ریاست جمهوری را جدی می دانید؟ چه راهکاری برای جلوگیری از آن وجود دارد؟
زمانی که بخش قابل توجهی از قدرت وامکانات اجرایی ورسانه ای در اختیار فردی قرار می گیرد بطور طبیعی وسوسه افزایش قدرت و تداوم آن ایجاد می شود، در شهرهای توسعه یافته، با تدوین برنامه ی جامع ودراز مدت، سعی بر ریل گذاری مسیر مدیریت می کنند تا فرد براساس منافع وسلیقه های خود ومتناسب با نیازها وشرایط انتخاباتی ، مدیریت شهری را به سمت نمایش ومسیرهای انحرافی، تعریف پروژه هایی خارج از مصالح وبرنامه دراز مدت شهر و استفاده از اموال عمومی برای فعالیت سیاسی سوق ندهد.
اگر این برنامه وجود داشته باشد حتی در صورت تمایل خود فرد نیز امکان سواستفاده ونردبان کردن مدیریت شهری برای مقاصد سیاسی وجود نخواهد داشت.